Amoruso is het daar niet mee eens: "Bari, je bent niet meer jezelf."

Een paar seconden telefoongesprek zijn voldoende om de gemoedstoestand van Lorenzo Amoruso te begrijpen, een van die inwoners van Bari die onuitwisbare pagina's in de geschiedenis van de rood-witte club hebben geschreven. Iemand die het volle "San Nicola"-stadion heeft ervaren en met eigen ogen een stad heeft gevoeld die uitbundig van vreugde was na het winnen van de Serie B-kampioenschappen en met opgeheven borst in de Serie A te blijven... hij heeft er enorm veel moeite mee te begrijpen hoe de zaken in deze staat zijn beland, ondanks een eigenaar, Filmauro, in handen van de familie De Laurentiis, die in Napels elk jaar bewijzen dat ze kunnen voetballen. Met het oog op het budget, natuurlijk. Maar met het vermogen om te investeren wanneer nodig. Terwijl hier alles "sterft". Zelfs die passie die de Bari-fans altijd zo bijzonder maakt.

Amoruso, hoe beoordeelt u, van een afstandje, de stand van het voetbal in Bari?

Ik voel me zo bitter. Bari is mijn stad, ook al woon ik al een aantal jaren in Florence. Ik ben opgegroeid in Bari, heb de jeugdopleiding doorlopen en mijn debuut gemaakt in het eerste elftal en de Serie A. Mijn familie en mijn vrienden van het leven zijn er. Ik was en blijf een Galletti-fan. Dat shirt blijft je bij. Het overkomt iedereen, laat staan ​​mij, die er al sinds mijn kindertijd van droomt en ernaar streeft.

De kloof tussen de stad en het team groeit. Het is allemaal de schuld van een bedrijf dat de juridische gruwel van timeshare wanbeheert.

En dat kan ook niet anders. Zelfs een blinde ziet dat er een enorme kloof gaapt tussen Napels en Bari. Niemand verwacht dat er evenveel geld wordt geïnvesteerd; de club uit Campania heeft veel hogere inkomsten. Maar er is geen enkel teken van een wil om te winnen.

Veel fans en waarnemers waren positief over de laatste transferperiode. Maar de feiten zeggen anders...

Feiten zijn niet zomaar details, integendeel. Ik geloof dat ze een selectie hebben samengesteld die het moeilijk zal hebben om de play-offs te halen – dat is allemaal gepraat. De transfermarkt? Het is niet makkelijk voor Magalini en Di Cesare. Er wordt over gesproken, en men beseft dat Bari niet langer de plek is met de ambitie die het ooit was. Dat verklaart de reden voor zoveel 'nee's'. Dit is iets wat me, eerlijk gezegd, enorm pijn doet. Meen je dat nou? Ik heb gelezen over mensen die Frosinone boven Bari verkozen (Ambrosino en Obaretin kozen voor Empoli, red.). Dat accepteer ik absoluut niet.

Caserta zit al weken in de problemen. Is het allemaal de schuld van de trainer? Zo gaat dat vaak in het voetbal. Wat denk jij?

Caserta's ideeën waren vanaf het begin overduidelijk: hij dacht al sinds de zomer na over een team dat zou moeten voetballen. Er zijn veel moeilijkheden bij de ontwikkeling van het project. Ik zie een kwetsbaar team, zelfs qua karakter. En dat brengt zeer ernstige beperkingen met zich mee.

Hoe gedraag jij je in zulke situaties? Caserta zei dat hij blijft zitten; voor hem kan Bari alleen hun spel spelen.

Niemand kent de eigenschappen van de spelers beter dan hij. Maar ik zou de waarheid van het veld niet onderschatten. Ik vind alles prima, maar wat als het team geen resultaten boekt en bovendien matige prestaties levert? Een goede coach moet oplossingen kunnen vinden. Zelfs als dat betekent dat hij zijn eigen voetbalinzichten moet verloochenen. En ze zeggen me dat Caserta goed is. We zullen zien...

Het is moeilijk om iets te vinden dat werkt in Bari. De fase zonder balbezit levert absoluut een zorgwekkende prestatie op.

"Klopt. En dat merkte ik al in de eerste paar wedstrijden. Tegen Venetië en Monza toonde het team in ieder geval tekenen van levendigheid. Daarna ging het gestaag achteruit. Veel nederlagen, maar bovenal het gevoel van een ongrijpbaar team."

Ondertussen kampt het voetbal met een defensieve identiteitscrisis. Niemand dekt meer. Er wordt alleen nog maar vanuit achteruit opgebouwd.

Het is een gesprek dat al heel lang bestaat, al sinds de jeugdteams. In mijn tijd trainden we op de takle. Denk je dat een coach tegenwoordig een speler op de takle laat trainen? Ik betwijfel het. En dan te bedenken dat we tegenwoordig alleen nog maar achteruit spelen. Dat is een enorme leugen. Ik gooide bijvoorbeeld niet zomaar de bal rond. Mensen zeggen veel dingen, en die kloppen vaak niet.

Tegen Mantua wordt het bijna een play-off. Er is geen ruimte voor fouten.

"Maar wees voorzichtig. Ze krijgen te veel doelpunten tegen, maar de psychologische last rust volledig op Bari."

Herinnert u zich uw ervaring in Mantua nog?

Mijn eerste keer weg van huis. Ik speelde in de Serie C2, een zeer nuttig seizoen. Toen stapte Pesaro over naar de Serie C1 en keerde ik terug naar huis. Mijn lange reis als voetballer begon met Materazzi. De overwinningen, de promotie naar de Serie A, de "reis" naar Florence en die fantastische reis met Rangers Glasgow. Met Bari en Bari in mijn hart. Schrijf het alsjeblieft op.

In Florence zag hij Castrovilli live.

"Hij is een luxegast in de Serie B. Het is een andere wereld. Maar hij moet de energie die hij ooit had, hervinden. Zo kan hij het verschil maken."